第九百三十二章 柏林之行
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
“坐。”林逸青拉过一把椅子,让她坐下,然后拿过稿子,细心的看了起来。
“将军您过奖了。”江藤晴子害臊的垂下了头,“晴子自从跟从将军,开阔了眼界,增加了见地,行文常有不能尽意之感,还得请将军多多指教。”
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
林逸青看完后,不由得赞叹出声。
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
“那就辛苦你了。”
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
送走了江藤晴子,林逸青想到闻名的“铁血宰相”俾斯麦以及威廉一世国王能够正怀着忐忑不安的表情在等待本身的到来,不由得浅笑起来。
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口(未完待续。)
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
“……日耳曼民族,以小我主义,著闻于世,故富于独立自负之心,而为我心之强大,主张本身权力,不肯涓滴放过,亦为诸族之冠。遇事则坚毅不拔,不惮无谓之研讨,社会寒暄,则高低阶层,非常清楚,无敢或紊。故凡与德人游者,不易肝胆相照,恒令人生畏怖防备之心。因其对於他国,主张自国之权力,对於别人,主张本身之权力,争竞之态,溢于词色,不若英人之态度宽宏,法人之暖和如玉,相与靠近者,自发霭然可亲也,实则为我者,人类之赋性,德人特率其本真,不作伪以欺天下耳。”
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
“德国国主,设有特别之学术研讨所,就中有以物理化学著闻之某传授,被聘为所员,办事之初,国主忽发命题曰,瓦斯何故发作而为火,汝试发明其理。夫瓦斯之发作,巳整天然之究竟,研讨其何故发作,与研讨六合间何故有生物,生物中何故有人之题目,几无多殊异。在他国粹者,必不乐为此枯窘之研求,而该传授则欣然报命,冥索半岁,竟得其真,是以发明煤矿中防备发作之体例,其本事无谓之思考,多数如此。”
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
“好的……”江藤晴子微微点头道,固然她还是一副温馨的模样,但林逸青还是能从她的眼神中看到她内心的欢愉。
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
“阶层清楚,最易抑人进步,而德人则因是以固其守分之心,某国某武员,居柏林时,谒外务府长官,行至近旁,忘外务府之地点,就询于一公署之卫兵,应曰‘不知。’武员更问所保护者系何官署,长官何人,则曰‘予只受命保卫此门,何署何人,非予所关也。’武员转询于路人,则此卫兵所保护者,为亚帖耳亲王府,外务府即其紧邻,观此则知德人军队教诲,但知号令,号令之启事如何,绝非所知。盖德民气中,坚信为予长官之人,其贤达必非予所可对比,故能放心折从,无所容其思考,虽令赴汤蹈火,亦视为当然也,特实际确有足以令人服从之道,阶层风俗,又为坚其信心之一因,练习至今,俨成一纯粹顺从,绝偶然智之东西,诚异景也。”
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
“晴子写得真好,单就是这字,就充足进翰林院了。”
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
“德人办事,随在皆有科学精力,如浴盆,至琐事也,因调浴汤之冷暖,浅显以摄氏三十八度为好,然因大家癖好分歧,浴汤冷暖,常常异度,因于浴盆置寒暑表,平生喜用几度之温水,则置几度之浴盆,倾水此中,自能恰如分际,故市上有所谓摄氏几度浴盆之名词。自惰性民族观之,亦可谓不惮烦矣。”
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
“晴子还没有歇息啊!”此时天气已晚,林逸青看到江藤晴子竟然还在为本身事情,不由得甚是顾恤,“快,拿给我看看。”
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
“这些天把晴子累得不轻,真是对不住,晴子明天必然要早些歇息。”林逸青柔声说道,“我们在德国还要呆几天,作为报答,我会找时候请晴子出去玩耍一番。”
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
“没干系,我会将她设想成超越教员们的优良作品。如果您情愿的话,我现在就开端,便利您下订单时用。”
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
江藤晴子徐行来到林逸青身边,双手将写好的稿子呈了上来。
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
“你这篇文章,也充足进翰林院了。”林逸青正色说道,“能把德人之民性说得如此透辟,不管乾国还是日本,晴子都是第一人。”
“德人停业时候,较欧洲他国独多,如伦敦商店,礼拜三六,午后一时停业,礼拜全停,柏林则常日午前八时至午后八时,为停业时候,礼拜六且展至九时,礼拜日,午前十时,至午后二时,还是停业,而规定时候,非常精确,过期一分,决无涓滴买卖,其百姓性之精进沉着如此。……”
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
“感谢,詹姆斯。”
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
现在只要她还叫本身将军。
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
“将军,我写好了,您要不要看一看?”一个轻柔的声音在门口响起,林逸青蓦地回过神来。
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
这个江藤新平的小女儿,文笔已经比乾国的好些学者程度还要高了。
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
“指教但是不敢,相互学习,共同进步吧。”林逸青笑着拍了拍江藤晴子的手,江藤晴子抬起了头,林逸青重视到她眼中有很多血丝,晓得这些天她为了给本身代笔,破钞了很多心血,心中一阵怜惜。
“将军不要光看字,您感觉文章的内容呢?”江藤晴子不美意义的一笑,问道。
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
“德人之亲子干系,如鸟类然,羽翼长成,便听自求活路。当未离父母时,儿子稍有支出,便当交纳食宿费,其价约与旅店相称。至是则所谓亲子干系者,主客干系耳,故因食宿费而家庭诟谇者,数见不鲜。自吾人观之,不成谓非刻毒,然其独立脾气,实缘是而养成,国无弃人,人无弃力,非偶尔也。”
林逸青目送着陈伟分开房间,想到本身将使这级本来汗青上赫赫驰名的巨舰在本技艺中获得重生,不由得冲动不已。
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
陈伟并不晓得,作为一个从另一汗青时空来的穿越者,林逸青对于这艘名叫“定远”的铁甲舰,有着如何难以割舍的怀念。
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
是他的小秘书江藤晴子。
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口